In 1980 kwam Karin Slootheer als 16-jarig meisje in dienst. Ze vertelt dat ze opgegroeid is met Scania, want vader Jan Danenberg werkte er ook. “Hij had er altijd hele verhalen over,” vertelt ze. En na 44 jaar heeft Karin dat zelf ook.

Karin: “Toen ik bij Scania kwam, zochten ze mensen bij de garantieafdeling. Daar rapporteerden we claims aan Zweden, bijvoorbeeld van kapotte onderdelen. De afdeling voelde aan als een warm bad, we hielden allemaal wel van een geintje. Er werkten in 1980 al vrouwen op de kantoren, maar nog niet in de fabriek. De garantieafdeling is later naar Zweden verplaatst.”

Grote floppies
“Mijn volgende functie was op de literatuurafdeling, waar we handboeken maakten voor chauffeurs. Een vertaalbureau vertaalde Zweedse teksten naar het Nederlands en Frans. We ontvingen de vertalingen op van die grote floppies. Deze printten we uit en knipten en plakten de juiste afbeeldingen erbij. Later controleerden we de drukproeven die per post binnenkwamen.” Karin werkte vervolgens bij Kwaliteit, Communicatie, SPS en op dit moment weer bij Communicatie.

Sleutelen bij de hobbyclub
Rond 1990 werd Karin gevraagd als voorzitter van de personeelsvereniging. Deze kans greep ze graag aan, want Karin houdt van leuke dingen organiseren. “Binnen de PV hadden we meerdere clubs. Op vrijdagavond was de hobbyclub op de oude eindafwerking. Daar kon je aan auto’s sleutelen, je auto wassen, (laten) repareren of zelfs spuiten. En we hadden een postzegelclub, biljartclub en computerclub. Al deze clubs zijn opgeheven, omdat er geen animo meer voor was.”

Eigen carnavalsvereniging
Karin vervolgt: “Wist je dat we vroeger ook een eigen carnavalsvereniging hadden? De IJzeren Rossendonkers! Ik zat in de raad van 11. Een aantal zaterdagen voordat carnaval begon, werkten we aan een Scania-wagen. Deze reed vervolgens mee in de carnavalsoptocht door Zwolle. En in het restaurant hingen vanaf november alle prinsen en prinsessen die we hebben gehad. Of ik zelf prinses ben geweest? Haha, nee.”

Trots op Scania
Op de vraag wat Scania betekent voor Karin, antwoordt ze: “Het is voor mij een uitlaatklep. Na al die jaren heb ik het nog steeds naar mijn zin. Ik werk op een leuke afdeling en vind de afwisseling in mijn werk erg fijn. Ik ben trots om bij Scania te werken,” sluit ze af.